จะเกิดข้อผิดพลาดอะไรขึ้นเมื่อหน้าสัมผัสทำงานในสถานะปิดเนื่องจากการมีอยู่ของความต้านทานหน้าสัมผัสรีเลย์ไฟฟ้า?

ประการแรก เมื่อกระแสไหลผ่านความต้านทานของหน้าสัมผัส มันจะใช้พลังงานจำนวนหนึ่ง และทำให้อุณหภูมิของหน้าสัมผัสสูงขึ้น โดยเฉพาะจุดสัมผัสจริง หากกระแสไฟมีขนาดใหญ่ อุณหภูมิของจุดสัมผัสจริงอาจสูงขึ้นจนถึงจุดอ่อนตัวของวัสดุ ส่งผลให้เกิดการเสียรูปถาวร หากอุณหภูมิสูงขึ้นและถึงจุดหลอมเหลวของวัสดุ รอยต่อจะหลอมเหลวและเชื่อมเข้าด้วยกัน ทำให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า"อุบัติเหตุจากการเชื่อมฟิวชัน".

ประการที่สอง เนื่องจากการมีอยู่ของพอกหน้าบนพื้นผิวสัมผัส การทำงานของการสัมผัสจะไม่น่าเชื่อถืออย่างจริงจัง ส่งผลให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า"ความล้มเหลวในการสร้างฟิล์ม". ตัวอย่างเช่น เมื่อฟิล์มที่เกิดขึ้นบนพื้นผิวของหน้าสัมผัสมีความหนามาก ความต้านทานการสัมผัสจะมีมากและอาจกลายเป็น"ฉนวน"เพื่อไม่ให้กระแสไหลไป บางครั้งแม้ว่าหน้าสัมผัสคู่หนึ่งจะสัมผัสกันบนพื้นผิว แต่วงจรที่ควบคุมโดยพวกมันคือ"ขาดการเชื่อมต่อ"ซึ่งเป็นเหตุผล นอกจากนี้ยังมีปัจจัยที่ซับซ้อนมากมายที่ส่งผลต่อความต้านทานของฟิล์ม ซึ่งมักจะทำให้ความต้านทานการสัมผัสไม่เสถียร ตัวอย่างเช่น ในระหว่างการประมวลผล การจัดเก็บ หรือการใช้หน้าสัมผัสรีเลย์กำลัง มลภาวะ (รวมถึงการกระทำทางเคมี) เกิดขึ้นเกือบต่อเนื่อง ฝุ่น เส้นใยผ้า จารบี อนุภาคเหล็กเลื่อย ฯลฯ ที่แฝงอยู่บนชิ้นส่วนโครงสร้างอื่น ๆ จะเคลื่อนไปยังพื้นผิวสัมผัสระหว่างการทดสอบหรือการทำงานของรีเลย์กำลัง และไอน้ำที่ติดอยู่กับพื้นผิวสัมผัสอาจควบแน่นเป็นน้ำแข็งที่อุณหภูมิต่ำ ; ฉนวนคอยล์ ชิ้นส่วนเบคาไลต์ ฟลักซ์ขัดสน ฯลฯ จะปล่อยไอสารอินทรีย์จำนวนมากภายใต้อุณหภูมิสูง ซึ่งจะทำให้ข้อต่อเกิดมลพิษต่อไป ปัจจัยเหล่านี้จะเพิ่มความต้านทานการสัมผัสของการสัมผัสและการเปลี่ยนแปลงตามอำเภอใจ ส่งผลให้เกิดความไม่เสถียรอย่างรุนแรงของความต้านทานการสัมผัส ความไม่เสถียรนี้ไม่เพียงแต่ทำให้เกิดปัญหามากมายในการผลิต (เช่น ข้อมูลการตรวจจับที่ไม่สอดคล้องกันก่อนและหลังการประกอบ หรือแม้กระทั่งผ่านการรับรองเมื่อเริ่มต้นการตรวจสอบแต่ขาดคุณสมบัติหลังจากช่วงระยะเวลาหนึ่ง) แต่ยังทำให้วงจรเปิดและปิดในการใช้งาน ซึ่งส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อการทำงานปกติของวงจร

อันตรายจากการต้านทานการสัมผัสเหล่านี้แสดงออกมาในทุกกรณีหรือไม่? ไม่ มันไม่ใช่ เนื่องจากการเกิดอันตรายนี้มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับพารามิเตอร์ของวงจรที่ปิดโดยการสัมผัส พารามิเตอร์วงจรที่แตกต่างกันนำไปสู่คุณสมบัติที่แตกต่างกันและอันตรายของความต้านทานการสัมผัส เช่น เมื่อใช้หน้าสัมผัสปิดวงจรไฟฟ้าแรงสูง (เช่น ไฟฟ้าแรงสูง)รีเลย์ไฟฟ้า, คอนแทค ฯลฯ ) มาส์กผิวหน้าบนหน้าสัมผัสสามารถกดทับด้วยแรงกดสัมผัสสูงหรือสลายด้วยแรงดันไฟและเผาด้วยกระแสไฟโดยไม่ทำให้เกิดความล้มเหลว ในขณะนี้ ปัญหาหลักของหน้าสัมผัสคือความร้อนที่เกิดจากความต้านทานหน้าสัมผัส (ส่วนใหญ่เป็นความต้านทานการหดตัว) เมื่อกระแสแรงไหลผ่านหน้าสัมผัสของหน้าสัมผัส หากการออกแบบและการใช้งานไม่เหมาะสม อุณหภูมิของหน้าสัมผัสจะเกินมาตรฐานที่กำหนด หรือแม้กระทั่งทำให้เกิดการเชื่อมแบบฟิวชัน ดังนั้น วิธีหลีกเลี่ยง"ร้อนเกินไป"หรือ"การเชื่อมแบบฟิวชั่น"ของหน้าสัมผัสได้กลายเป็นกุญแจสู่หน้าสัมผัสรีเลย์ไฟฟ้าประเภทนี้ ในอีกกรณีหนึ่ง เมื่อใช้หน้าสัมผัสเพื่อเชื่อมต่อแรงดันและกระแสขนาดเล็ก (เช่น รีเลย์กำลังขนาดเล็ก) เนื่องจากกระแสที่ไหลผ่านหน้าสัมผัสมีขนาดเล็กมาก ความร้อนของหน้าสัมผัสจึงไม่ใช่ปัญหาหลัก แต่ในเวลานี้เนื่องจากมาสก์ผิวหน้าบนหน้าสัมผัสจะไม่ถูกทำลายหรือไหม้จึงเน้นย้ำถึงอันตรายซึ่งส่งผลกระทบอย่างจริงจังต่อความน่าเชื่อถือของรีเลย์ไฟฟ้าประเภทนี้ ดังนั้นวิธีการลดและรักษาเสถียรภาพของความต้านทานฟิล์มจึงกลายเป็นปัญหาที่สำคัญและเด่นชัดที่สุดของหน้าสัมผัสรีเลย์ไฟฟ้าประเภทนี้