รีเลย์ไฟฟ้ากระแสตรงปิดสถานะ

นอกเหนือจากการดับไฟอาร์คที่เชื่อถือได้แล้ว ระยะห่างระหว่างรีเลย์ไฟฟ้ากระแสตรงหน้าสัมผัสเมื่อถอดรีเลย์ไฟฟ้ากระแสตรงควรสามารถทนต่อแรงดันไฟฟ้าวงจรที่เพียงพอโดยไม่ถูกทำลาย นั่นคือ หน้าสัมผัสรีเลย์ไฟฟ้ากระแสตรงต้องมีความเป็นฉนวนเพียงพอ ซึ่งจำเป็นสำหรับหน้าสัมผัสรีเลย์กำลังไฟฟ้ากระแสตรงที่จะถอดออก ข้อกำหนดที่สำคัญที่สุดในรัฐ ด้วยเหตุนี้ จึงมักระบุแรงดันไฟฟ้าที่สูงกว่าแรงดันไฟฟ้าที่กำหนด (โดยคำนึงถึงแรงดันไฟฟ้าเกินที่เป็นไปได้ของสาย) เพื่อทดสอบเครื่องใช้ไฟฟ้าเป็นมาตรฐานในการวัดค่าความเป็นฉนวน ภายใต้การกระทำของแรงดันไฟฟ้านี้ ช่องว่างหน้าสัมผัสของรีเลย์กำลังไฟฟ้ากระแสตรงควรรับประกันว่าจะไม่ถูกทำลายและไม่มีปรากฏการณ์วาบไฟตามผิวอื่น ๆ (ข้อกำหนดนี้จำเป็นระหว่างส่วนนำไฟฟ้าที่ตัดการเชื่อมต่อทั้งหมดและระหว่างส่วนนำไฟฟ้ากับพื้น) แรงดันไฟฟ้านี้เรียกว่าแรงดันทดสอบ ตัวอย่างเช่น สำหรับรีเลย์ไฟฟ้ากระแสตรง DC แบบแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีแรงดันไฟฟ้าน้อยกว่า 20 โวลต์ แรงดันไฟฟ้าทดสอบจะถูกระบุเป็น 10 โวลต์ (0 Hz AC RMS เวลาดำเนินการคือ 1 นาที)

แน่นอนควรพิจารณาขนาดของช่องว่างหน้าสัมผัสรีเลย์กำลังไฟ dc ในระหว่างการใช้งานพื้นผิวของหน้าสัมผัสรีเลย์ไฟกระแสตรงจะค่อยๆก่อตัวเหมือนเข็มที่ยื่นออกมา หน้าสัมผัสรีเลย์รีเลย์กำลังไฟ dc อาจเสียรูปหรือรีเลย์กำลังไฟฟ้ากระแสตรง การสัมผัสอาจกระเด้งไปยังตำแหน่งสุดท้ายซึ่งอาจลดช่องว่าง ปัจจัยขนาดเล็กและปัจจัยอื่นๆ เพื่อให้แน่ใจว่ามีระยะขอบที่เหมาะสม เพื่อให้หน้าสัมผัสรีเลย์กำลังไฟ dc ทำงานได้อย่างน่าเชื่อถือ